งัก ๆ, งั่ก ๆ หมายถึง ว. อาการที่สั่นสะท้าน, อาการที่เดินสั่น ๆ มา.
ว. มาก เช่น แก่งั่ก หนาวงั่ก.
ว. อาการที่เดินโดยด่วน.
น. รูปหล่อด้วยโลหะเหมือนพระพุทธรูป แต่ไม่มีผ้าพาด, เรียกพระพุทธรูปที่ยังไม่ได้ทําพิธีเบิกพระเนตร.
ว. โง่ไม่เป็นประสีประสา.
น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
ก. ทําให้เผยอหรือเคลื่อนที่โดยใช้วัตถุยาวคัด เช่น งัดตะปู งัดซุง; นําออกมาจากที่เก็บ เช่น งัดเอาเครื่องลายครามมาอวด, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น งัดเอาเรื่องเก่ามาพูด.
ก. เกร็งแขนขัดกัน แล้วออกกําลังกดให้แขนอีกฝ่ายหนึ่งล้มลง,โดยปริยายหมายความว่า โต้เถียงกัน, มีความเห็นขัดแย้งกัน,ไม่ลงรอยกัน.